Verduistering
De Duitsers hadden het Nederlandse verduisteringsbevel van 10 mei 1940 direct overgenomen.
Verduisteringsgordijnen, platen van karton of triplex moesten ervoor zorgen dat zodra de avond viel, buiten geen enkel lichtschijnsel zichtbaar was.
Alle straatverlichting werd gedoofd en buitenverlichting, lichtreclames en verlichte etalages behoorden tot het verleden.
De lichten van fietsen, motoren en auto's werden afgeschermd en mochten nog maar een klein streepje licht doorlaten.
Vooral wanneer het bewolkt was kon men op straat geen hand voor ogen zien.
De verduistering was bedoeld om vijandelijke vliegtuigen 's avonds en
's nachts alle oriëntatie te ontnemen.
De onverlichte straten maakten het onaantrekkelijk om 's avonds nog buitenshuis te vertoeven.
Op 31 oktober 1940 voerden de Duitsers een uitgaansverbod in dat van middernacht tot 4 uur 's morgens liep.
De zogenaamde spertijd of avondklok.
In die periode mochten alle mensen met een speciaal Ausweis op straat komen.
Café's en restaurants moesten al om elf uur hun deuren sluiten.
Deze maatregel werd nogal eens overtreden, met een nacht op het politiebureau als gevolg.
Politie en luchtbescherming patrouilleerden elke avond om de verduisteringsvoorschriften te controleren.
Aanvankelijk deelden zij nog waarschuwingen uit, maar een nieuwe verordening bepaalde eind 1940 dat een overtreding van de voorschriften als misdrijf werd beschouwd.
De straf die hierop stond werd zwaarder naarmate de oorlog vorderde.
In mei 1942 sloot de bezetter de elektriciteitstoevoer van de rooms-katholieke leeszaal aan de Wijerstraat voor een week af.
Een paar maanden later maakte burgermeester Harloff bekend dat op overtreding 150 gulden boete of vier weken hechtenis volgde, plus 4 dagenafsluiting van elektriciteit.
Vanaf februari 1943 moest de politie wekelijks de overtreders bij de Sicherheitsdienst melden.
Uit een willekeurige gekozen maandrapport uit 1943 blijkt dat de bevolking hardleers was.
In die maand werden er 65 eenvoudige waarschuwingen uitgedeeld,
kregen 86 personen een strafbeschikking en werd bij 79 personen voor een week de elektriciteit afgesneden.
Ook werd 66 keer proces-verbaal opgemaakt.
Fietsers waren vaak in overtreding, ze kregen een boete van 25 gulden.
Voetgangers betaalden iets minder, maar hun zaklantaarn of knijpkat werd verbeurd verklaard.
Een nieuw exemplaar aanschaffen was in die tijd onmogelijk.
OP 20 maart 1944 deelden de Ortskommandant de burgemeester mee dat patrouilles van de Wehrmacht en de SS bij slechte verduistering een ruit zouden inslaan.
Harhoff verzocht dit in verband met de glasschaarste na te laten.
Maak jouw eigen website met JouwWeb